Het vreemde van een B&B runnen in dit mooie Portugese dorp is het moment dat je geen gasten hebt.
Ik ontbijt zelf met koffie en cornflakes en schotel mijn hond wat brokken voor maar dan wordt het stil …zeer stil….
Prachtig weer 25 graden eind oktober. ik mag niet klagen... Maar, ik mis het plezier van gasten die ontwaken en zich verheugen op een nieuwe vakantiedag.
Er is zoveel te zien. De natuur alleen al is overweldigend. Maar alleen is maar alleen en ik ben er wel achter dat je plezier en belevenissen moet delen met iemand.
OK, daar is de hond met wie ik het één en ander deel, zoals het uitlaten om de hond in de gelegenheid te stellen zijn behoefte te doen. Maar dat is niet echt iets samen delen. Ik wil wel eens plassen in de natuur maar om nou uitgebreid naast de hond te gaan zitten schij-(…)… vind ik wat overdreven. En natuur is leuk, maar Wc-papier is voor mij een must en goed voor mijn gemoedsrust. Ik zou een rolletje mee kunnen nemen op mijn natuurwandelingen maar dan nog... Volgens mij kunnen honden geen smoel trekken maar de kans is groot dat ik het dan voor het eerst zie, als ik naast haar gaat zitten.
Eind van de week komen er gelukkig weer gasten. Leuk hoor dan kan ik weer wat zorg bieden dan leur ik weer met handdoeken en Wc-papier...
Het Portugees gaat me goed af. Ik heb in ieder geval een overeenkomst met de Portugezen. We verstaan elkaar niet en toch is het verrassend dat je hele conversaties met je dorpsgenoten hebt .
Mijn buurman fabriceert zijn eigen port en ik moest met hem mee om te proeven, kan makkelijk om half tien in de morgen. Alles gebeurt buiten. Het is niet gebruikelijk om in huis te komen bij een ander en dat is in zijn geval en met mijn hccp achtergrond misschien maar goed ook.
Dat proeven gaat als volgt : De buurman gaat naar binnen om een beker. Een gebutste ijzeren beker waar emaile voor de helft af is en de koffieresten aan de plaatselijke pomp nog verwijderd moeten worden. Dan wordt de fles ontkurkt (eigenlijk gewoon de schroefdop afgedraaid want de fles heeft ook al een ander leven gehad), de port wordt ingeschonken, maar alleen voor mij. Zelf drinkt hij er niet van. Hij wijst alleen op zijn borst met de woorden “Fabricante, Fabricante “. Na de eerste teug merk ik al dat dit geen zuivere koffie is. Een beetje port heeft een alcoholpercentage van 19 %. Deze port vervormd de beker zowat (vandaar die butsen)! Mijn auto kan hier 5 km op rijden maar na deze beker opgedronken te hebben mag ik zeker niet meer rijden. Ik kreeg het vermoeden dat hij wat flessen port aan mij wilde verkopen. Niets was minder waar, ruilen, dat was zijn voorstel tegen een zak tamme kastanjes. Daar zijn ze hier gek op en ik ben in de gelukkige omstandigheid dat er vijf bomen in mijn tuin staan...
Even rekenen: vijf bomen met een heleboel kastanjes is pakweg 20 flessen a 750 ml. Dat is 15 liter. Mijn auto rijdt 1 op 15. Dat is toch even 225 km ….. Kom maar op met die port..!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten